بعد - به ضم باء (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُعد (به ضم باء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای دوری، دور و دورکردن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص اموات از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُعد (به ضم باء) به معنای دوری آمده است. «بعید»: به معنای دور. «ابعاد»: به معنای دور کردن می‌باشد و به معنی نفرین و لعنت نیز می‌آید. «مباعده»: به معنای دور کردن، آمده و متعدی است. «تباعد»: به معنای دور شدن. «استبعاد»: به معنای بعید کردن و بعید حساب کردن. «مباعد»: به معنای دور کننده. در «نهج البلاغه» جمع بعید، ابعاد آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) درباره اموات فرموده‌اند: «جمیع و هم آحاد و جیرة و هم ابعاد؛ آن‌ها مجتمع‌اند ولی تنها تنها، همسایه‌اند ولی بعید از هم.» همچنین در جای دیگری می‌فرمایند: «فان الموت هادم لذّاتکم و مکدّر شهواتکم و مباعد طیّاتکم؛ مرگ هادم لذات شما است و تیره کننده شهوات و دور کننده اجتماعات شما است.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بُعد»، ص۱۴۵-۱۴۴. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|